אֲנָשִׁים יֵשׁ בָּעוֹלָם
בְּנֵי דָּתוֹת עַמִּים עֲמָדוֹת וּזְרָמִים
וְהָעוֹלָם כֻּלּוֹ מֻרְכָּב
וְלֹא כָּל בְּרוּאָיו אוֹתוֹ הַדָּבָר חוֹשְׁבִים
אֲנָשִׁים יֵשׁ בָּעוֹלָם
וְלֹא כֻּלָּם אֶת הָאַחֵר מְקַבְּלִים
הֵם מִכְּלִילִים וּמִתְנַשְּׂאִים
וּבְלַהַט הַוִּכּוּחִים
אֶת אַהֲבַת הָאָדָם שׁוֹכְחִים
אֲנָשִׁים יֵשׁ בָּעוֹלָם
אֲבָל לֹא כָּל הָאֶצְבָּעוֹת זֵהוֹת
וּבְמָקוֹם שֶׁאֵין סוֹבְלָנוּת וְאֵין אֲנָשִׁים
חוֹבָה עָלַי אִישׁ לִהְיוֹת
فِي عَالَمِنَا نَاسَ
مِنْ دِيَانَاتٍ وَشُعُوبٍ وَتَيَّارَاتٍ
وَعَالَمِنَا مُرَكَّبٍ وَالْمَوَاقِفُ تَتَشَعَّبُ
وَجَمِيعُنَا مَخْلُوقِينَ وَمُنْذُ اَلْأَزَلِ مُخْتَلِفَيْنِ
فِي عَالَمِنَا نَاس
لَا يَتَقَبَّلُوا اَلْآخَرُ أَحْيَانًا
نَظْرَتَهُمْ فَوْقِيَّةً وَيَقُومُونَ بِالتَّعْمِيمِ
وَحِينِ يَحْتَدِمُ اَلْجِدَالُ
حُبَّ اَلْإِنْسَانِ يُصْبِح طَيُّ اَلنِّسْيَانِ
فِي عَالَمِنَا نَاس
لَكِنه لَيْسَتْ كُلُّ اَلْأَصَابِعِ سَوَاسِيَةً
وَحَيْثُ لَا يُوجَدُ نَاسٌ ،
كُنَّ إِنْسَان تَحْتَ أَيِّ ظَرْفٍ كَانَ
