כָּל דָּבָר בְּעִתּוֹ // كُلُّ شَيْءِ بِأَوَانِهِ

וּבִזְמַן הַדִּמְדּוּמִים כַּאֲשֶׁר הַשָּׁמַיִם

אֵינָם מוּאָרִים וְאֵינָם חֲשׁוּכִים

עוֹלֶה תָּמִיד הַמַּחֲשָׁבָה

שֶׁסּוֹף הוּא תָּמִיד הַתְחָלָה אַחֶרֶת

שֶׁזְּרִיחַת הַשֶּׁמֶשׁ מְבַשֶּׂרֶת עַל יוֹם חָדָשׁ

אֲבָל גַּם בַּשְּׁקִיעָה זוֹרֵחַ לוֹ יָרֵחַ

וּמַתְחִיל לוֹ פֶּרֶק נוֹסָף

לֹא תָּמִיד יוֹדְעִים מָה הוּא טוֹמֵן בְּחֻבּוֹ

וְלֹא תָּמִיד אֶת הַתִּזְמוּן נַצְלִיחַ לְהָבִיןָ

אַךְ דָּבָר בְּעִתּוֹ מָה טוֹב

כְּמוֹ בַּיְּקוּם, כָּכָה גַּם בַּחַיִּים.

فِي وَقْتِ اَلْغَسَقِ ،

اَلَّذِي يَفْصِلُ بَيْنَ نِهَايَةِ اَلنَّهَارِ

وَبِدَايَةِ عَتَمَةِ اَللَّيْلِ

تُخْطِرُ اَلْهَوَاجِسُ عَلَى اَلْبَالِ

أَنَّ اَلنِّهَايَةَ هِيَ دَائِمًا بِدَايَةً جَدِيدَةٍ

وَمِثْلَمَا يُبَشِّرُ شُرُوقَ اَلشَّمْسِ

عَلَى نَهَارٍ جَدِيدٍ ،

يُبَشِّرَ غُرُوبُهَا عَلَى بُزُوغِ اَلْقَمَرِ

وَعَلَى بِدَايَةِ فَصْلٍ آخَرَ

لَا نقَدِّرُ فَهْمُ تَوْقِيتِهِ

وَلَا نَدْرِي مَاذَا سَيَحْمِلُهُ

وَمَعَ ذَلِكَ

كُلُّ شَيْءٍ بِوَقْتِهِ أَفْضَلَ

فِي مَسَارِ اَلْكَوْنِ

وَمَسَارِ اَلْحَيَاةِ مَعًا.